vervolg

Wat je de eerst komende dagen te verduren hebt:
- je komt door de zijdeur het hotel binnen (je ziet helemaal niemand alleen een lange gang)
- er zijn 4 kranen maarr welke is nou warm ?!¿?!?!…
- je gaat de volgende dag verhuizen wat in de praktijk vervolgens een dag later wordt
- je vraagt om koffie en krijgt er vervolgens als je NIET wil WEL tostadas (geroosterde broodjes) bij en als je WEL wil NIET tostadas bij (logica?)
- er gebeurt nix op straat (je hebt nog niet door dat dat hier normaal is)
- je hebt een gesprek met de burgemeester en je moet precies gaan uitleggen wat je allemaal eet (alsof hem dat wat aangaat) maarr er wordt je van alles beloofd: je mag op rekening kopen bij de winkel (jammer dat dat wat jij wilt eten (groente, bruin brood, zeg maar lekker hollands) nu net niet bij die winkel te koop is)!
- en er wordt je nog meer beloofd: een eigen tafel in tourism office (komt) en je kamer zal nog geschilderd worden (vandaar dat je er nog niet in kan)
- dit wordt allemaal nauwkeurig op een noteblokje genoteerd (waar je zeker niet om mag lachen – ernstige zaak)
- je wordt geacht een koe te kunnen melken (hmm)

Daarna begint het feest pas echt:
- je betrekt je nieuwe huisje waarvan de kamer nog steeds niet geschilder is (waarom zou er anders op de muur geschreven zijn)….. nouja NIEUW na 2 dagen heb je de wc al gesloopt (badkamer is nu zwembad), is het douchegordijn al te vaak naar beneden geflikkerd, ben je al minstens 4 x door het raam geklommen omdat je de deur van binnenuit niet open krijgt, heb je ontdekt dat de koelkast multifunctioneel is (vriest eigenlijk alleen maar), heb je een nieuwe vriend (een hond…… die je voor de deur opwacht als jij te lang in het gemeentehuis bent – mate drinken), krijg je het raam niet meer open en toch het gordijn op je hoofd en heb je al een deuk in je matras geslapen
- oja bij binnenkomst: je krijgt een enorme welkomstpreek, nouja erg welkom klinken de woorden van je nieuwe huisgenote niet: je moet nl niet denken (dat denken kan je sowieso beter laten) dat je je tekort aan sociale contacten hier kan aanvullen want daar houdt ze niet van, wat ze subtiel laat weten waar een ‘nieuwe kennis’ bij is……. (deze ‘korte’ boodschap duurt maar liefst 30 minuten.. blond schept hier waarschijnlijk dezelfde verwachtingen…)
- je wordt uitgenodigd voor een etentje bij de burgemeester (lees: asado = schaap boven vuur en roosteren maar – jah je vraagt je echt af waar je beland bent)
- je wordt uitgenodigd voor een gesprek op de radio (ze hebben er hier niet 1 maar liefst 2 stations!) gevolg: opeens wil iedereen wél met je praten (er gaat een wereld voor je open)
- binnen een week wordt je wakker door onwijze jeuk (mars) aan je handen en voeten (je hebt uitslag) die vervolgens gaat vervellen en waar je dus aan moet peuteren
- er verschijnt een koortslip (sab) waarop je gevraagd wordt of je wel naar het ziekenhuis bent geweest (alsof jij dat krot binnen wilt)

Hoe het dorp over je denkt:
- dat je van sterren kijken houdt (moet je ook niet doen met de burgemeester om 3 uur ’s nachts)
- dat je elke avond wijn drinkt op(!) je kamer
- die verveelt zich te pletter (dat is dan ook het enige logische wat ze bedenken)
- dat je pot bent (je moet elkaar ook niet buiten gaan masseren of knuffelen, samen op 1 stoel gaan zitten, elkaars zinnen afmaken, tegelijkertijd dezelfde dingen zeggen)
- die komen hier zeker niet vandaan


Wat je vooral niet moet doen:
- sterren kijken met de burgemeester
- een spiegel(!) kopen (van 1 bij 1 ongeveer) en daarmee over straat zeulen op klaarlichte dag
- regelmatig met een pak wijn gesignaleerd worden
- denken dat iemand je op komt halen om naar een asado te gaan om vervolgens bij de verkeerde in de auto te stappen en eerst 3 rondjes moet rijden voordat je daar achter bent (niet denken dat zoiets een onder onsje blijft)
- uitleggen waarom je geen plastic zakje wilt (gewoon niet doen)
- iemand proberen te overtuigen dat sommige ziektes via speeksel overdraagbaar zijn (iedereen blijft toch wel uit hetzelfde rietje denken)
- verwachten dat er iets gebeurt want het gebeurt pas op het moment dat jij het niet verwacht (en dan ben JIJ niet klaar wat men dan weer verbaasd)
- met mooi weer verbaasd staan kijken als er mensen op straat zijn (want buiten is het warmer dan binnen bij de verwarming)
- de kachel uitzetten als buiten de zon volop schijnt (dan doet ie ’t in ieder geval in de winter – logica)
- statistieken geloven (als ze opeens boven water komen)
- denken dat iemand (huisgenote…)iets voor zich kan houden
- hopen dat internet het vandaag WEL doet
- denken dat je supervisor in Buenos Aires begrijpt in wat voor gat je terecht bent gekomen (alsof íemand dat begrijpt)
- meegaan naar een afterparty na zonsopgang (dan gaat het pas écht mis)
- nederlandse grapjes maken (want daar kan niemand om lachen, jij daarentegen des te harder)
- denken dat je al bruin bent geworden, je moet gewoon onder de douche om al het stof af te spoelen
- je afvragen of het niet gevaarlijk is dat het verlengsnoer van de grasmaaier over de weg gespannen is (alsof er iemand langs komt)

Hoe 2 blonde miepjes al ingeburgerd raken:
- je vindt het de normaalste zaak van de wereld dat post wordt aangekondigd op de radio (ook al krijg je zelf nooit iets… hint)
- je vindt het ook doodnormaal dat iedereen steeds rondjes rijdt (dezelfde rondjes)
- je weet precies wie er bij welke auto hoort, wie de broer van wie is en dat die weer getrouwd is met de zus van die en die.
- je gaat er al vanuit dat iedereen alles over je weet (dat betekent dat men weet wat voor kleur string je vandaag draagt, hoeveel koppen koffie je al op hebt, dat je zaterdagavond een argentijns kaartspel hebt leren spelen en dat je altijd in je rode trui hardloopt)
- je leert argentijnen mexxen
- je gaat 3x in de week gymen met oude theemutsen in de stoffige hal van de school
- je bakt je eigen brood (vervolgens kom je erachter dat het brood ook rijst voordat je het in de oven stopt – als je die niet aan krijgt)
- je gaat braaf elke zaterdag met de mannen (vrouwen zijn in geen velden of wegen te bekennen, maar ook dat went) naar de plaatselijke bar om cumbia te dansen en samen bier uit blikjes te drinken (is toch gratis – voor jou)
- je kijkt er niet raar meer van op dat die bar pas om 3 uur open gaat (je moet toch eerst eten¿)
- je begint te beseffen dat het raar is dat jij nog geen kinderen hebt (je bent immers 16+)
- je laat je zonder geirriteerd te raken (nouja bijna zonder – naar nederlandse maatstaven) van het kastje naar de muur sturen… EN weer naar het kastje
- je ziet nog steeds overal de humor van in
- je doet alsof je hun logica begrijpt (al vind je die nog steeds onlogisch)